Kleinigheidjes

Toen ik 16 was vond ik mezelf al heel wat. Ik had verkering, ik volgde een opleiding en had een (bij)baan. Eenmaal 18 vond ik mezelf zo mogelijk nog wereldwijzer. Ik woonde inmiddels samen en bestierde mijn eigen huishouden! Tegen de tijd dat ik mijn tienerjaren was ontgroeid, vond ik mezelf serieus volwassen. Ik kon de wereld aan, nam mijn eigen beslissingen en wist het allemaal beter... Little did I knew. Met de wijsheid van nu was ik natuurlijk nog een enorm schaap. Een schaap dat het zogenaamd beter wist dan haar eigen ouders. Dat zich enorm irriteerde aan het feit dat ik in het huishouden mee moest draaien, moest koken op de dagen dat mijn moeder werkte, mijn eigen kamer op moest ruimen en regelmatig moest strijken. Ik vond ook veel onrechtvaardig. Waarom golden voor mijn broer andere regels dan voor mij? Waarom mocht ik nooit wat? Achteraf bezien is alles glashelder. Tegen de tijd dat ik huishoudelijke taken vervulde werkte mijn broer al fulltime en droeg hij ook financieel bij a...

Vorig voorjaar maakte ik drie bladen tegelijk. Iets teveel van het goede, vond ik zelf. En ik sprak met mezelf af dat niet nog een keer te doen. Deze lente deed ik er vier. Het herinnerde me aan de belofte die ik mezelf een jaar eerder gedaan had. Hoe was het toch weer zover gekomen? Op het moment van schrijven werk ik aan 5 bladen tegelijk. En twee grote websites. Waar het fout is gegaan? Ik heb geen idee. Wat ik wel weet is dat het lastig nee zeggen is tegen vaste opdrachtgevers. Het zijn aardige opdrachtgevers en leuke opdrachten. En ik wil ze niet teleurstellen en vind mijn werk oprecht heel leuk. Maar nu ben ik er eigenlijk wel even klaar mee. Ik werk al weken elke avond tot laat en ook elke dag van het weekend. Wring me in bochten om ook nog iets sociaals te doen. En de vakantie waar ik begin oktober van terugkwam, is als een herinnering aan de prehistorie. Waar ik vroeger graag en veel werkte, merk ik dat de druk van 'moeten' eraf is. Ik vind mijn weekenden eigenlijk ook...