Beschaving

Het is van alle tijden. Verzuchten dat vroeger alles beter was. En natuurlijk is dat niet zo. Maar in sommige gevallen zijn we echt verder afgedreven van de beschaving die we met elkaar zo zorgvuldig hebben opgebouwd.

Willekeurige nieuwsberichten van afgelopen week:

• Overstromingen in Limburg: huizen en winkels worden geplunderd. 
• Een aanrijding met letsel of zelfs doden: veroorzaker doorgereden.
• Nepcollectanten Rode Kruis vragen om geld voor watersnood.

Deze berichten staan niet op zichzelf. Ze zijn er wekelijks. Klein en groot leed wordt voor veel mensen pas écht erg als het ze zelf overkomt. En toch doen we ons dit soort berichten zélf aan. Door niet beschaafd te zijn, door egoïstisch te zijn, door niet sociaal en meelevend te zijn. En door eigenbelang boven dat van anderen te plaatsen.

Wanneer zijn wij mensen zo slecht geworden? Wat was het moment waarop je na een aanrijding dacht: 'die persoon is zwaargewond, ik kan beter maar snel doorrijden?' En waarom besluit je naar een rampgebied te gaan om te kijken naar andermans leed om en passant nog maar even te struinen naar waardevolle spullen? Waar is de empathie gebleven? En de zorg en hulp voor elkaar? Collecteren met zelfverrijking als doel, wat voor verdorven geest heb je dan?

Natuurlijk lijden de goeden onder de kwaden. En zijn er meer positieve verhalen dan negatieve. Maar die lees je niet. En dus brengen we andere mensen alleen maar op ideeën. Lijkt het net alsof doorrijden tegenwoordig doodnormaal is. En moet je je straks als trouwe collectant dubbel legitimeren, omdat de mensheid geen vertrouwen meer heeft in elkaar.

We zijn ver gekomen met elkaar. Maar het gaat langzamerhand hard achteruit. Het wordt tijd om in te grijpen in dit Sodom & Gomorra. Want als we te lang wachten, gunnen we elkaar het licht in de ogen niet meer en lost het probleem zichzelf op. Hebben we allemaal ruzie met elkaar en slaan we elkaar de hersenen in. Of schieten we elkaar op klaarlichte dag dood. Gewoon omdat dat het nieuwe normaal is.

Liefs, J.