Alleen

Sommige mensen vragen zich af of ik wel goed bij mijn hoofd ben. En anderen vinden het zielig voor lief. Want hij mag niet mee. En dat is gek. Want vakantie vieren hoor je samen te doen.

Niets ten nadele van de liefste, maar soms ben ik toe aan mezelf. Aan even in mijn eigen sop gaar koken en met niemand rekening houden. Had ik dan niet beter vrijgezel kunnen blijven? Natuurlijk niet! En hoort rekening houden met elkaar niet gewoon bij een relatie? Natuurlijk wel! Maar het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Vooral niet als je de liefde voor elkaar kunt vinden om elkaar vrij te laten.

Al jaren reis ik graag alleen. Als ik voor werk op pad ga, reis ik vaak solo. Lekker in mijn eentje struinen, een terrasje pakken, alleen op ontdekking. Ik word daar oprecht heel gelukkig van. En door deze werkreizen besefte ik dat ik ook af en toe privé graag alleen weg wil. Twee jaar geleden deed ik dat voor het eerst. Drie weken lang. Naar een plek waar ik de weg kende, waar ik tussendoor gewoon aan het werk ging en waar ik genoot van de me-time.

Toegegeven: drie weken alleen weg was te lang. Na 2,5 week vond ik het mooi. En dus besloot ik dit jaar maar 2,5 week met mezelf opgescheept te zitten. Op de plek die ik ken, waar ik nog lang niet uitgekeken ben en waar bovendien altijd de zon schijnt. Optimaal genieten dus.

Waar ik het meest blij van word tijdens deze vakanties? Dat ik alleen verantwoording aan mezelf hoef af te leggen. Over hoe laat ik opsta, wat ik ga doen, over wat ik ga eten of waar. Lief is een vroege vogel, ik beduidend minder. Ik kan uren lezen, lief raakt geen boek aan. En net wanneer je hebt afgesproken morgen de hort op te gaan, heeft één van beiden misschien helemaal geen zin. Een relatie is àltijd een compromis. 

Alleen op reis ben ik op mezelf aangewezen. Kom ik mezelf soms keihard tegen. En waardeer ik weer wat ik heb. De afstand zorgt voor toenadering. Je weet tenslotte pas wat je mist, als het er niet is. Ben ik dan niet goed bij mijn hoofd? Misschien. Maar er zijn ook mensen die altijd met anderen op vakantie gaan en dat is dan weer niet mijn ding. Zoveel mensen, zoveel wensen. Is lief dan zielig? Allesbehalve! Hij geniet namelijk ook ontzettend van alleen thuis zijn. En begin september draaien we de rollen om. Gaat hij twee weken zonder mij - maar met een vriend - op pad. Om daarna ook nog samen op reis te gaan, omdat het óók samen fijn is.

Weet je wat het is? Je moet vooral doen waar je jezelf goed bij voelt. Je kunt pas van een ander houden als je van jezelf houdt. En als je er beiden volledig achter staat, wat maakt het dan uit wat anderen denken of vinden? De wetenschap dat lief me straks weer op Schiphol ophaalt, zorgt er juist voor dat ik volop kan genieten van deze vrijheid!

Liefs, J.