Verleden

Gedane zaken nemen geen keer. En dus blijf ik liever niet hangen in het verleden. Vooruitkijken is het devies, want dat is de kant die je opgaat. Mensen die blijven hangen, vind ik lastig. Er is altijd wel een excuus in het verleden te vinden waardoor je niet in het heden leeft. Terwijl dat precies is wat je wel moet doen.

Het liefst geef ik mensen die blijven hangen in het verleden een schop onder hun hol. Kijk naar hoe je er nu voor staat, naar wat je wél bereikt hebt en waar je vandaag de dag plezier aan beleeft. Wie het verleden niet achter zich kan laten, zal er altijd in blijven leven. Zet geen stap in de huidige realiteit, maar komt ook geen stap verder in de toekomst.

Door altijd maar achterom te kijken zie je niet wat er in je toekomst ligt. Welke kansen er voor het oprapen liggen, welke zijwegen je kan inslaan en hoeveel mooier het leven kan zijn als je er de focus op hebt. Waarom alles oprakelen uit het verleden als je er niet beter van wordt? Waarom blijven hangen in pijn en verdriet als het je nu en in de toekomst niet gaat helpen? En waarom telkens weer die ervaringen opnieuw beleven als ze je laten bevriezen en bang maken voor elke stap die je in de toekomst wilt zetten?

Het verleden is een leerschool. Je pikt er dingen op, je neemt het met je mee in een rugzak en je loopt verder. Soms gooi je dingen uit je rugzak als hij te vol raakt en soms komen er dingen bij uit een recenter verleden. Maar hoe dan ook: die rugzak zit op je rug. Je hoeft er niet de hele dag naar te kijken en als je er dingen uithaalt, dan doe je dat omdat je er klaar mee bent. Omdat ze te zwaar zijn om met je mee te blijven dragen. Die rugzak zorgt voor balans aan de achterkant, zodat je niet voorover je toekomst in struikelt en weer dezelfde fouten maakt.

Maak je leven lichter. En makkelijker. Stop met achterom kijken. Leef vooruit en doe dat vol overgave.

Liefs, J.