Discriminatie

Als vrouw ben ik voorstander van vrouwen aan de top. Gekscherend zeg ik wel eens: 'als alle leiders vrouwen zijn, is er geen oorlog meer'. De manier waarop vrouwen leiden, verschilt wel degelijk van de wijze waarop mannen dat doen. Dat heeft voordelen, maar zeker ook nadelen.

Nog belangrijker dan vrouwen aan de top vind ik dat de juiste persoon op de juiste plek moet zitten. En dat betekent niet automatisch dat het een vrouw moet zijn. Of een blanke man. Er moet gekeken worden naar soft- en hard skills. Is iemand inhoudelijk goed én is iemand een natuurlijke leider? Want het is niet vanzelfsprekend dat iemand in beide goed is. Ervaringen te over op dit gebied.

Onlangs werd er een vertaler gezocht voor de 'spoken words' van  de Afro-Amerikaanse Amanda Gorman. Een krachtige jonge vrouw die tijdens de inauguratie van Joe Biden een speech gaf. De allerbeste vertaalster voor de klus bleek een blanke Nederlandse dame. Een goede keus, lijkt mij. Maar niets is minder waar: een blanke dame kan volgens critici onmogelijk de gesproken woorden vertalen, omdat zij niet kan bevatten waar de woorden van Amanda vandaan kwamen. Ze gaf de opdracht terug na alle ophef.

En dat deed me teruggaan in de tijd. In een ver verleden was ik hoofd van een secretariaat van circa 25 vrouwen. Grotendeels kanjers in hun werk. We hielpen elkaar, deelden kennis en kunde en het team werd er in het geheel beter van. Maar niet iedereen was van de kwaliteit die in deze harde Amerikaanse cultuur gewoon was. Ik heb er menig zien komen en gaan. Ook een dame met een niet Nederlandse achtergrond was niet geschikt voor de baan. Maar bij het eerste gesprek hierover gingen de hakken in het zand. Want: ik discrimineerde.

Je kunt me van veel dingen beschuldigen, maar op dit punt haak ik af. Vooral omdat er met zo'n beschuldiging geen fatsoenlijke, inhoudelijke discussie meer gevoerd kan worden. Want: ik discrimineer toch. Terwijl mijn enige motivatie is: als je niet functioneert, dan functioneer je niet. Niet meer en niet minder. Ongeacht je leeftijd, kleur, ras, sekse, geloof of bijgeloof. En hoewel ook andere secretaresses van een niet-Nederlandse afkomst zich er niet in konden vinden, bleef ze bij haar beschuldiging. En dus gaf ik de opdracht, na jaren van enorme inzet en plezier, terug.

Eén van mijn mantra's is 'choose your battles'. Niet alles is het waard om voor te vechten. Als je bij voorbaat weet dat je gaat verliezen, stop er dan geen tijd in. En als het futiliteiten betreft: spaar je energie voor de belangrijke zaken in het leven. In dit geval was het een neventaak die leuk was, maar niet onoverkomelijk. Bovendien diende zich een carrièrekans in datzelfde concern aan, waardoor ik mijn focus kon verleggen. Ik schudde het van me af en ging verder. Maar vergeten deed ik dit nooit.

Waar ik naartoe wil met dit verhaal is dat we moeten stoppen met discriminatie in álle gevallen. Van vrouwen verkiezen boven mannen, simpelweg omdat ze vrouw zijn. Van blanke mannen verkiezen boven mannen met een andere huidskleur, simpelweg vanwege hun kleur. Van vrouwen zonder hoofddoek verkiezen boven vrouwen mét. Of andersom. Want ook dat is discriminatie.

Kies gewoon altijd de juiste persoon voor de juiste plek. Als we een eerlijke keuze maken, op basis van kennis en kunde, dan doen alle randverschijnselen er niet toe. En had deze vertaalster, de beste voor de opdracht, gewoon kunnen doen waar zij goed in is.

Liefs, J.