Liever eerlijk dan aardig

Een allemansvriend ben ik nooit geweest. Dat kan ook niet als je een uitgesproken mening hebt, een flapuit bent en niet de illusie hebt dat je met iedereen vrienden kan zijn.

Een kennis ben je bij mij al snel, maar echte vrienden kies ik zorgvuldig. En zij weten: ik ben liever eerlijk dan aardig. Het is mijn mantra. Natuurlijk zorgt het wel eens voor wat opschudding, maar om het in mooi Nederlands te zeggen: 'I couldn't care less'.

Op de middelbare school vond een klasgenoot mij enorm storend. Ik was te aanwezig. Dat hoorde ik pas jaren later, toen zij mij echt leerde kennen. Inmiddels zijn we al ruim 25 jaar hartsvriendinnen en kunnen we eerlijk zijn, zonder dat de ander dat niet aardig vindt. 

Tijdens het stappen zorgde het wel eens voor discussies. Ik vertelde een jongen gewoon dat ik echt geen zin had in een gesprek of een drankje, omdat ik geen enkele interesse had. Niet aardig, wel eerlijk. Waarom zou ik mijn en zijn tijd verdoen? Vrienden waarschuwden me. Dachten dat ik wel eens een keer tegen de verkeerde aan kon lopen en een klap voor m'n kop zou krijgen, maar het tegendeel is waar. De afgewezen jongens moesten er hartelijk om lachen en gingen vervolgens verder met hun jacht. Je kan maar duidelijk zijn.

Een paar maanden geleden kwam iemand ter ore dat ik had gezegd dat ik haar saai vind. Ik had dat natuurlijk weer in een opwelling geroepen. Maar ik sta er nog steeds achter. Dat kun je vervelend vinden om te horen, maar persoonlijk zou het me niet interesseren. Je mag me lelijk, stom, irritant of dom vinden. Of enorm aantrekkelijk, slim, attent en leuk. Leuk of niet leuk om te horen: het boeit me alleen als het mensen zijn die dicht bij me staan. 

Vrienden noemen we wel eens een botte hork. En dat mag. Dat is niet aardig, maar wel eerlijk. En daar hou ik van.

Liefs, J.