Klinisch schoon

Had ik geen vak geleerd, dan was het vak van huisvrouw mij op het lijf geschreven geweest. Ik word namelijk intens gelukkig van opruimen en schoonmaken en er is niets rustgevender dan een halfuurtje strijken.

Ik heb nog nét geen smetvrees, maar mijn huis moet klinisch schoon en opgeruimd zijn. En dus begon dit jaar met de grote schoonmaak. Vitrages wassen, ramen lappen, vloeren boenen, kasten uitmesten: moe maar voldaan kan ik aan het eind van de dag oprecht genieten van die blinkendheid. 

Ondanks dat heb ik al jaren een hulp. Niet omdat ik het zelf niet leuk vind, maar omdat het efficiënter is als een ander het doet en ik daardoor gewoon mijn werk kan doen. Het is zelfbehoud. Doe ik het niet en heb ik het zakelijk druk, dan sta ik midden in de nacht de wc nog te poetsen, want het moet gedaan worden. Een gevalletje dwangneurose, maar prima onder controle door het uit te besteden.

Soms lijkt het alsof ik in een showroom woon. Alles heeft een vaste plek en ik kan elk moment zonder stress visite ontvangen, al heb ik dat liever aangekondigd, maar daarover later meer. Voor ik ga slapen leg ik altijd de kussens op de bank recht en inmiddels heeft lief die tic overgenomen. Uit liefde voor mij of stiekem omdat hij dat opgeruimde ook heel lekker vindt?

Die opgeruimdheid heeft natuurlijk ook een keerzijde: ik kan niets laten liggen. De was klaar? Dan gelijk opvouwen en in de kast. Strijkgoed droog? Hup, strijkplank neerzetten en wegwerken. En ja, ik strijk ook theedoeken en beddengoed, want daar word ik blij van. En als de vaatwasser `s morgens klaar is, dan moet die eerst uitgeruimd worden voor ik de deur uitga. Met de mantra van mijn oma 'stel niet uit tot morgen wat je vandaag nog doen kunt' in het achterhoofd, sta ik soms met mijn laatste energie dingen te doen die eigenlijk niet belangrijk zijn.

Ik heb geprobeerd het los te laten. Ik weet dat het niet belangrijk is, maar ik gedij het beste bij heel veel reinheid. En dus heb ik meer rust als mijn showroom op orde is. Oók in coronatijd als er geen hond op visite komt...

Liefs, J.