Boodschappen
Er zijn maar weinig dingen waar ik echt een grondige hekel aan heb. Boodschappen is zo'n ding. Stuur mij een supermarkt in en ik kom gegarandeerd sacherijnig thuis. Of ik nu één boodschap nodig heb of een kar vol. Ik ben er niet voor gemaakt. Lief ook niet trouwens, want als we samen gaan, halen we het slechtste in elkaar naar boven. Dus gaan we niet.
Die frustratie begint al bij het winkelwagentje. Een huisvrouw heeft daar zo'n speciaal muntje voor. Ik niet. Ik heb niet eens geld in mijn portemonnee om bij de kassa te wisselen en daar begint het gehannes al. Dan het boodschappen doen zelf. Halverwege de winkel weer terug omdat ik wat vergeten ben, het inladen, uitladen bij de kassa, inladen bij de kassa en weer uitladen bij de auto. Om vervolgens thuis wéér uit te laden en op te ruimen. Dat moet toch efficiënter kunnen?
En dat kan, want sinds jaar en dag brengt Appie onze boodschappen thuis. Vijf jaar geleden was dat nog een bijzonderheid. Zo erg zelfs dat de buren ons voor 'nieuwe rijken' uitmaakten. Maar die paar euro bezorgkosten scheelt me niet alleen tijd, maar vooral heel veel frustratie. Bovendien kan ik zo boodschappen doen op het moment dat het mij uitkomt. En als ik iets vergeten ben, kan ik het altijd nog even toevoegen aan mijn winkelwagentje. Dat zonder muntje erin werkt. En zo komen mijn grote boodschappen elke week keurig in de keuken.
Ik maak een uitzondering voor versproducten, drank en alles wat niet bij Appie te koop is. Dat koop ik bij voorkeur lokaal en dat kan hier ook heel goed. Brood bij de bakker, vlees bij de slager, groente bij de groenteboer, vis bij de visboer: het is altijd veel lekkerder dan supermarktalternatieven.
Afgelopen jaar werd thuisbezorgen een hot item. Niet alleen Appie bezorgde thuis, ook andere supermarktketens begonnen er ineens aan. Ik ben welgeteld twee keer vreemd gegaan, maar dat is me niet bevallen. En dus zweer ik bij de lichtblauwe grootgrutter. En met een bezorg-abonnement had ik in het afgelopen jaar gelukkig ook geen problemen met leveringen. Elke zaterdag is mijn koelkast weer vol.
Niet alleen supermarkten zijn aan thuisbezorgen begonnen. Ook de lokale ondernemers en restaurants doen het. En daar word ik oprecht heel blij van. Want op die manier hoef ik dus nooit meer een winkel in. En kan ik ook thuis genieten van heerlijke gerechten uit de plaatselijke horeca.
Deze lockdown en coronashit mag voor mij zo snel mogelijk achter de rug zijn, maar ik hoop met heel mijn hart dat het bezorgen blijft. Dat is namelijk iets waar ik wél aan kan wennen...
Liefs, J.
Reacties
Een reactie posten